Tilaok ay nanggigising sa umaga—
hinihintay ang dinaramdam kong pasya.
Paaralan o palayan? Alin nga ba?
Tugon ng sikmura ko’y palayan, tara!

‘Pagkat umiingay na yaong kaldero,
kinakailanga’y bigas, ‘di k’waderno.
Numero lang naman siguro ang grado,
mahalaga’y buháy at ‘di isang preso.

Ngunit tila anino yaong disgrasya,
bitbit na karit hatid ay dugong mantsa.
Nagpapahiwatig na yaong pambura,
maging putíng uniporme’y nanghihila.

Sa masalimuot na pagpoproseso,
habang nahakbang sa putikang pasilyo,
tila desisyon ko’y wasto at perpekto—
Heto’t malapit na maging ‘sang maestro.

—
Isinulat ni:
Dandave Gonzales